domingo, 9 de mayo de 2010

euskaltzaindia =)

Euskaltzaindia zerbitzu on bat da, Real Academiako hiztegi bezalakoa da, baina euskarari buruz. Hala ere, zure izenako esanahia bilatu ahal duzu eta hori interesgarria da, horrez gain, ezohikoa da euskerako orrialde batean.
Nire ustez orrialdea helburu onak dauzka.

domingo, 2 de mayo de 2010

Santa susanako ENGLISH WEEK :)

Jennyrekin.

Darrenekin. LLLLLLLLLL.<3




Igandean 23:00 hartu genuen "Carrasco autobusa", heldura, ordea, 7:00 izan zen.
Han, bungalowak banandu
zizkiguten. Ni, idoia, maider eta laurarekin egon nintzen. Bungalowak zinkeriak ziren, txiki-txikiak ziren eta hondarra zituzten. Nire irakasleak Darren zuen izena eta oso polita zen (itaundu Maiderri :P).Gainera, azkarreneko taldean nengoen. Guk Darreni irakatsi genion "La ostia" esateko. "La ostia" esan ordez, "La oustia" esaten zuen eta oso barregarria iruditzen zitzaigun.Darren Captain Morgan zalea zen, hortaz maiteminduta zegoen .

Egun batean hondartzara joan ginen kayak eta pedaloak egitera, zoragarria izan zen! esperientZia ona benetan horrez gain sekulako marmoka ikusi genuen itasoan.
Hipika ere egin genuen, nire zaldia zuria zen, eta "Piojo" zuen izena (txikia eta lodia zen eta). Behin eta Berriro lasterka eta saltoka hazten zen
Beste egunean Abenturako parkera joan ginen, han eskalada, tirolina eta abar egin genuen. Eguraldia primerakoa zen.
Nik, B klasekoekin etortzea idea txarra zela pentsatzen nuen baina ez zen horrela izan





Doping-a


Doping hitza ingelesik dator. Zer da, baina, doping-a? Doping-a errendimendu fisiko hobetzekoa da, ostera, ez modu osasungarririk. Gaur egun bost ataletan banatu dira doping substantziak. Egia da kirolean doping-a debekatuta dago, baina dopatzeak giza gorputzaren errendimendua bat-batean da. Hala ere, luzera begira oso kaltegarria da. Gaitz eragin ditzake ere.

jueves, 11 de marzo de 2010

Izenak =]


Nire izenak benetakoa erreala eta zinezkoa naiz adierazten du. Niri ez zait batere gustatzen Aliciaren izena, nirentzat gogoratu zait "Alicia en el pais de las maravillas" eta oso fantasiazkoa zen filma... eta horrekin gogoan dut izena fantasiazkoa ere da. Behintzat, Alicia printzetsako izena da. Izena aldatu ahal banu Paula edo Helena jarriko nuke. Paula txikia adierasten du. Bestealde, Helena tortxa dirdiratsu eta argitsua. Gainera, polita eguzkiaren egundutan bezala adierazten du. Zoritxarrez, ezin dut izena aldatu; hortaz, alicia deituko naiz azken judizioaren eguneraino. :)

Hiria edo baserria?




Hasieran, eskumen osoa hirian dauzkazu.Baina baserrian, ezberdina da, bakartasuna nahi duzun aurkitu duzu. Hiri batean bizi bazara, bestealde, aseko zara, eguna bai eta beste eguna ere bai egunerotasuna da. Behintzat, hirian gauza asko egiteko daude. Bitartean, baserrian bizi bazara gaur gauza bat egingo duzu eta bihar beste gauza desberdina egingo duzu, ez dago ohitura inolako. Hirian, adibidez, zinemara joan ahal duzu eta zinematik irtenez gero bolalekura, baina baserrian? nora? ez dakit, behiak eraitsi agian? Esperientzia super izango da, baina behin bakarrik, iruditu zaizu egunero behiak eraitsi? jajaja, ze aspergarria!
Bukaera emateko, baserrian bizitzeko ondo dago baina hiria eroso gehiago da. Bikaina izango da, hirian bizitzeko eta baserrian etxe bat eduki, zu bakarrik egoteko nahi duzuelako joateko. Bai, hori bikaina da.


miércoles, 27 de enero de 2010

Ipuin bat :]


Orain dela asko, herri txiki batean, gizonezko gaztea bizitzen zen. Fermin zuen izena. Gazte horrek pentsatzen zuen mundu honetan, neska ederrena zegoela eta neska hori berarentzat zen. Baina gure mutila, ez zen batere polita. Gau bat eta beste bat eta beste bat, neskaren bila joaten zen ametsetan. “ Ea ba neska hori aurkitzen dudan” pentsatu zuen mutilak. Bere ama oso urduri zegoen beraren jokamoldeokin. Egun batetan ama azokara joan zen eta han emakumeekin hitz egin zuen bere semearen arazoarekin.
- Ai ama, Jokine! Oso urduri nago, nire semea adizio bat dauka “bikain emakumeko” aurkitzeko …
- Ba, Juani, ez izan ahozabal neska …
- Ez naiz batere ahozabal, egia da, nire semea zoroa dago!
- Lasai maitia, asmo bat daukat. Nire semea eta zurea ezkonduko dira, eta hori egiten eta gero, Fermin ez joango da tontakeri horrekin gehiago.
- Ea ba, tratu itxita dago.


Gauean, Fermin otoitzetan egon zen. Atea jo egin zen. Mutila jaso egin zuen Biblia eta atera joan zen. Atea ireki eta gero neska polit-polita zegoen konpotan. Euria egiten zen, asko.
- Etor zaitez barrura mesedez edo bustiko zarela. – esan zuen gure mutilak.
- Eskerrik asko eh… nola da zure izena? – intaundu zuen neskak.
- Eh, barkatu ez esateko nire izena… Fermin naiz. –erantzun zuen Ferminak
- Zoratu naiz zu ezagutzen. Nik Amaia naiz. – esan zuen, bi muxu ematen artean.
- Ea ba, sartu etxera mesedez neska.
Etxera sartzeko ondoan , Ferminek afaria prestatzeko hasi zuen: patatak txorizoarekin. Amaia bitartean dutxa hartzen ibili zen.
- Amaia! Afaria prest dago, patatak txorizoarekin, goxo-goxoa daude patatak neska. Etor zaitez edo hoztuko da.
- Prest nago! Segundo bat mesedez. Zure alkandora hartu ahal naiz?
- Bai, zergatik ez?
- Ederki! Eskerrik asko.
Amaia jaitsi zen eskaileretik eta Fermin kokolotu zen neska politari ikusteko, bikaina zen, hari nahi dutela. Bere hanka luze-luzeak, bere ipurdia bikain-bikaina, bere begi verde-verdeak, bere aho tentagar-tentagarria. “Neska hau, niretzat da.” pentsatu zuen Ferminek.
- Ai ama, ze andre polit bat. Miss Euskadi… Amaia! – piropo bota zizkio Ferminek Amaiari.
- Ai, ez esan hori mutila, edo lotsatuko naiz. - esan zuen Amaia.
- Baina egia da neska! –galdatu zuen Txomin.



Tok tok egin zuen atea, han zegoen Txomiren ama eta neska bat zegoen bere arrimuan, Kitxa
zen,polita zen baina ez zegoen neska Amaiaren bezala.
- Kaixo semea! Zer moduz zaude? Bakarrik zaude ezta? –esan zuen ama, etxean sartu bitartean.
- Ez ama, ez nago bakarrik, neskarekin nago. – ihardetsi zuen mutila. Eta momentu honetan amaren melatu ebaki zuen.
- Baina…. Kitxarekin nago, eta… ikusi ze polita da –esetsi zuen ama.
- Ez da garrantzitsua polita den edo ez… eta orain joan mesedez. – errepikatu zion amari Txomin.
- Baina…baina – ama mintzerdika egoten zaio.






Txomin atea itxi zuen. Eta zirrt edo zart baina epelkeriarekin barruetan, amaiari hurbildu zen. Momentu hartan ez zegoen atzerako buelta. Bere ezpainak amaiaren ondoan zeuden… eta muxua dena esaten zuen.
Bere ametsa errealitatea bihurtzen zen, gau batean.
Boligrafoz idatzi zuen atean: “Ametsak errealitatea bihurtzen direnean. Amaia asko maite zaitut.”